نخود یکی از قدیمی‌ترین و کشت‌شده‌ترین غذاهای دنیاست و با وجود لقب «گوشت فقرا»، غذایی سرشار از خواص مفید است.
نخود (Cicer arietinum)، همچنین به عنوان لوبیا Garbanzo شناخته می شود.
حبوبات بسیار باستانی است که قبلاً توسط مصریان باستان شناخته شده و کشت شده و متعلق به خانواده Fabaceae است.
نخود دیم عمده دارای کیفیتی بی نظیر می باشد و باعث خوشمزگی غذا می شود.
اگر عادت به خوردن حبوبات ندارید، محتوای فیبر بالا می تواند باعث تورم موقت شکم شود.
با این حال، می توان با وارد کردن تدریجی نخود به رژیم غذایی از این اتفاق جلوگیری کرد تا بدن به غذای جدید عادت کند و درجه تحمل را بهبود بخشد.
ترفندهای دیگر برای هضم‌تر کردن نخود شامل افزودن گیاهانی مانند رازیانه، کرفس، برگ بو و جلبک دریایی کامبو به آب آشپزی با اثر مقوی و ضد نفخ است.
از طرف دیگر، می‌توان نخودها را با آسیاب سبزیجات پوره کرد تا از پوست بیرونی و سرشار از سلولز آنها محروم شود.
نخود یکی از قدیمی ترین حبوبات در تاریخ بشر است که در اصل در نواحی دریای مدیترانه و خاورمیانه بسیار گسترده بوده و دارای خواص مفید فراوان و طعمی منحصر به فرد و همه کاره است.
آنها سومین حبوبات پرمصرف در سراسر جهان هستند، پس از سویا و لوبیا. دو نوع نخود شناخته شده است که در بهار کاشته می شود و سپس در تابستان، بین ژوئن و سپتامبر برداشت می شود:
نوع غربی به نام “کابلی” با شکل بزرگتر و رنگ بژ.
نوع شرقی که با نام “دسی” با اندازه کوچکتر و رنگ مایل به قرمز شناخته می شود.
نخود دارای خواص بی‌شماری است، در واقع، منبع بسیار خوبی از فیبرها و پروتئین‌های «غنی» است (همچنین حاوی سطوح بالایی از آهن، منیزیم، ویتامین B6 است).
به طوری که در گذشته به عنوان «گوشت گوشت» نامیده می‌شد.
فقیر» و برای کسانی که از فقر آهن رنج می برند توصیه می شود.
آنها همچنین برای گنجاندن در رژیم های گیاهخواری ایده آل هستند.
منبع رضایت غذایی برای کسانی هستند که مجبور به خوردن بدون گلوتن هستند (مانند کسانی که از بیماری سلیاک رنج می برند).
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.